Nak tergelak pun ada bila tulis entry kali ni. Entahlah apa nak jadi kepada sukan nombor wahid yang paling diminati di Malaysia ini. Macam tak logik pun ada. Hebat sangat ke liga kita sampai nak rasuah pemain-pemain. Ramai sangat ke penonton yang tengok liga Super, liga Perdana dekat tv tu.
Aku pun main bola. Satu masa dulu, akulah peminat no. 1 ayah aku. Walaupun ayah aku tak 'seglamour' pemain-pemain bola sepak negara hari ini, aku tetap minat kat ayah aku. Walaupun nama dia just tersohor kat daerah ladang kelapa sawit di Kemaman satu masa dulu, skill-skill dan kelincahan dia tetap memikat hatiku.
Itu baru di peringkat kampung dan daerah satu masa dulu. Bola sepak menjadi sukan kegemaran dan kebanggaan rakyat. Biarpun perlawanan yang diadakan di kampung-kampung dan daerah sahaja, tak ada live kat tv pun tetapi penonton boleh tahan juga. Tak macam sekarang di Tv, kerusi dekat stadium tu lagi ramai dari penonton yang boleh dikira tu. Kenapa macam tu. Walaupun dia orang main peringkat kampung saja, tapi semangat melawan mereka first class. Tak boleh lawan dengan pemain negara. Kalah tak apa, tapi kalah dengan bermaruah. Orang-orang kampung pun tumpang bangga sekali walau kalah. At least kalah selepas melawan bermati-matian.
Dan bila merenung balik kepada sukan bola sepak kita hari ni, alahai. Buat malu orang kampung jer. Gaya dan lagak tu kalah pemain ternama dunia dan Eropah. Tapi lawan dengan Myanmar pun terkial-kial nak sepak bola. Nak kata hebat sangat? Asyik sayur je. Dengan Vietnam pun asyik kena belasah jer.
Berbalik kepada tajuk entry tu. Renti-rentikanlah dengan topik-topik murahan ni. Aku rasa tokey judi pun tak berminat nak betting kalau level bolasepak negara ni setakat tahap budak sekolah rendah. At least kasik lah up sikit level budak sekolah menengah. Dan kepada menantu Pak Lah yang dekat FAM tu - jangan berlagak sangat. :) . Suatu masa dulu, bukan main kutuk lagi pengurusan FAM tu. Tapi sekarang ni, mung dah jadi Timbalan Pengerusi mutu bolasepak Malaysia peringkat antarabangsa dan dalam negeri pi mai pi mai tang tu gak. Lagi teruk adalah. Piirah mabuk.
Aku pun main bola. Satu masa dulu, akulah peminat no. 1 ayah aku. Walaupun ayah aku tak 'seglamour' pemain-pemain bola sepak negara hari ini, aku tetap minat kat ayah aku. Walaupun nama dia just tersohor kat daerah ladang kelapa sawit di Kemaman satu masa dulu, skill-skill dan kelincahan dia tetap memikat hatiku.
Itu baru di peringkat kampung dan daerah satu masa dulu. Bola sepak menjadi sukan kegemaran dan kebanggaan rakyat. Biarpun perlawanan yang diadakan di kampung-kampung dan daerah sahaja, tak ada live kat tv pun tetapi penonton boleh tahan juga. Tak macam sekarang di Tv, kerusi dekat stadium tu lagi ramai dari penonton yang boleh dikira tu. Kenapa macam tu. Walaupun dia orang main peringkat kampung saja, tapi semangat melawan mereka first class. Tak boleh lawan dengan pemain negara. Kalah tak apa, tapi kalah dengan bermaruah. Orang-orang kampung pun tumpang bangga sekali walau kalah. At least kalah selepas melawan bermati-matian.
Dan bila merenung balik kepada sukan bola sepak kita hari ni, alahai. Buat malu orang kampung jer. Gaya dan lagak tu kalah pemain ternama dunia dan Eropah. Tapi lawan dengan Myanmar pun terkial-kial nak sepak bola. Nak kata hebat sangat? Asyik sayur je. Dengan Vietnam pun asyik kena belasah jer.
Berbalik kepada tajuk entry tu. Renti-rentikanlah dengan topik-topik murahan ni. Aku rasa tokey judi pun tak berminat nak betting kalau level bolasepak negara ni setakat tahap budak sekolah rendah. At least kasik lah up sikit level budak sekolah menengah. Dan kepada menantu Pak Lah yang dekat FAM tu - jangan berlagak sangat. :) . Suatu masa dulu, bukan main kutuk lagi pengurusan FAM tu. Tapi sekarang ni, mung dah jadi Timbalan Pengerusi mutu bolasepak Malaysia peringkat antarabangsa dan dalam negeri pi mai pi mai tang tu gak. Lagi teruk adalah. Piirah mabuk.
No comments:
Post a Comment